C H A R A C T E R
Voornaam Paige
Achternaam Brooke
Bijnaam
Leeftijd 11 years
Geslacht Vrouwelijk
Baan none
Geaardheid Hetero
F A I R Y T A L E
Naam Grace
Verhaal One upon a time
Bijzonderheden-
O U T S I D E
Haarkleur Donkerblond
Haarstijl Lang met een scheiding
Oogkleur Blauw
Lengte 1.46m
Gewicht 35 kg
Lichaamsbouw Normale bouw
Kledingstijl Paige draagt meestal vrolijke kleurtjes en kleding die bij een elfjarige past.
I N S I D E
Karakter Paige is het perfecte voorbeeld van een groot hart in een klein lichaam. Ze geeft iedereen altijd zoveel kansen als ze nodig hebben om hun leven te verbeteren, om lief te zijn voor elkaar. Het meisje is altijd eerlijk, zou echt nooit tegen andere liegen ook niet als ze er eigenlijk een goede reden voor heeft. Ze houdt ervan om verhalen te vertellen en er zo voor te zorgen dat mensen hun problemen voor een paar minuten vergeten. Iedereen hangt altijd aan haar lippen als ze begint te vertellen, voor het grootste gedeelte omdat haar verhalen meestal gebaseerd zijn op haar dromen, dromen die altijd heel echt lijken. Voor de rest is ze een harde werkster, probeert altijd iedereen met alles te helpen, al lukt dat niet altijd. Op die momenten kan ze best gefrustreerd raken, maar dat probeert ze nooit te laten merken. Ze is iemand die nooit opgeeft, altijd verder blijft gaan totdat het lukt. Mensen moeten vaak zeggen dat ze met iets moet ophouden, dat het echt niet zal lukken.
Verleden Grace is eigenlijk altijd gelukkig geweest, had geweldige ouders. Het enige stomme was dat haar vader veel weg moest voor zijn werk en ze dus veel meer tijd heeft doorgebracht met haar moeder dan met haar vader. Dat wilde wel niet zeggen dat ze niet van haar vader hield, maar de band was gewoon iets minder sterk. In het begin waren ze rijk, kreeg Grace alles wat ze wilde. Niet dat ze echt veel moest hebben, maar het was wel leuk dat ze genoeg had om plezier mee te maken. Tot haar vijfde verjaardag bleef het zo, waren ze gelukkig met z’n drieën. Totdat Jefferson terug weg moest en haar moeder had besloten om hem te gaan zoeken, te gaan kijken wat haar man juist als werk deed. Grace had op die dag de hele tijd op haar kamer gezeten en speelde met haar poppen. Elizabeth had gezegd dat ze thuis moest blijven en nergens naartoe mocht gaan. Natuurlijk deed Grace dat en bleef mooi in haar kamer totdat ze haar vader thuis hoorde komen. In eerste instantie was ze blij geweest, was ze naar haar vader toe gelopen en had hem een stevige knuffel gegeven; Het feit dat de man er beteuterd had uitgezien was haar volledig ontgaan totdat hij haar vertelde dat haar moeder gestorven was. Dagenlang had het meisje zichzelf opgesloten in haar kamer en kon door niets of niemand opgevrolijkt worden. Ze was haar moeder verloren, iemand waarvan ze erg veel gehouden had.
Een paar weken ging het zo verder, totdat ze tot de conclusie kwam dat ze helemaal niet alleen was en ze haar vader nog altijd had. Van de ene op de andere moment werd ze terug vrolijk en verviel ze terug in haar oude gewoontes. Samen met Jefferson maakte ze dingen uit hout, om het daarna te verkopen. Het maakte haar helemaal niet uit dat ze niet meer zo rijk waren als anders. Haar vader bracht meer tijd met haar door en dat was veel beter dan al het speelgoed ter wereld. Ze speelde alleen nog maar met het houten speelgoed dat haar vader maakte en had altijd een vrolijke glimlach op haar gezicht staan.
Op haar elfde gebeurde er iets dat ze nooit verwacht had wat er zou gebeuren. Haar vader nam haar mee naar een wereld waar ze nog nooit geweest was. Hoe ze wist dat het een andere wereld was? Er waren paddenstoelen en een rups die twee keer zo groot waren als haar, iets dat ze thuis nog nooit was tegengekomen. Terwijl Grace met haar vader en de onbekende vrouw meeliep, keek ze dus haar ogen uit. Haar vader had verteld dat ze iets moesten op halen voor de vreemde mevrouw en dus huppelde ze vrolijk naast hem totdat ze bij het kasteel van de Queen of Hearts aankwamen. Nu was Grace nog nooit echt bang geweest, maar het kasteel jaagde haar gewoon angst aan. Op het nippertje konden ze ontsnappen, maar de vreemde mevrouw was helemaal niet lief. Ze deed iets met het hart dat ze gestolen had waardoor er een man tevoorschijn kwam en trok haar mee door het portaal terwijl haar vader achterbleef. Dat was de tweede keer dat ze iemand heel dierbaar verloor en dat zorgde ervoor dat ze deze keer helemaal ontroostbaar was. Dagen bleef ze op haar kamer, had geen zin meer om iets te doen tot de vloek kwam en ze al haar herinneringen verloor.
In Storybrook is Grace verandert naar Paige Brooke. Een meisje dat iedereen altijd probeert te helpen en het welzijn van anderen boven dat van haar zet. Ze heeft lieve ouders die altijd voor haar klaar staan en heeft een passie voor verhalen vertellen. Haar leven is met andere woorden perfect, op de nachtmerries en dromen die ze elke nacht heeft na. Die dromen gaan telkens over haar en twee mensen. Een man en een vrouw die op het einde altijd op de een of andere manier verdwijnen. Door die dromen duurt het altijd even voor Paige in slaap valt omdat ze altijd bang is om weer te moeten horen dat de vrouw gestorven is en dat ze de man ergens moet achterlaten. Elke nacht wordt ze wakker terwijl de tranen over haar wangen lopen. Ze weet dat die dromen nooit echt gebeurd kunnen zijn, maar toch jagen ze haar angst aan.
Onderwerp: Paige Brooke 
za nov 10, 2012 10:17 am
