Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexPortalLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

 

 Sorry I hit you </3 [OPEN]

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Aria

Aria


Naam : Elina
Aantal berichten : 202

Character sheet
Alias: Chinese Nightingale
Leeftijd: 17
Partner: Let me free, I'm not a caged bird

Sorry I hit you </3 [OPEN] Empty
BerichtOnderwerp: Sorry I hit you </3 [OPEN]   Sorry I hit you </3 [OPEN] Icon_minitimewo okt 31, 2012 12:17 pm

Slaperig nam ze haar telefoon op die ze ergens in de verte hoorde rinkelen. Moe, moe en nog eens moe was ze. Als ze kon zou ze voor eeuwig blijven doorslapen. Slapen tot in de eeuwigheid, wat klonk dat heerlijk. Aan de andere kant van de telefoon verstond ze vaag de woorden, zieke werknemer, komen, muziekwinkel. Freelancer zijn was soms hatelijk op andere momenten weer super leuk. Geeuwend kwam ze recht, om dan natuurlijk, te struikelen over haar deken dat half op de grond hing. Haar handen probeerde zich een weg te banen door haar haar. Tevergeefs, alles was 1 grote klitte boel geworden in haar slaap. Wankelend liep ze naar de badkamer om dan ook nog eens half te struikelen over het badmatje dat er lag. Daarna bleef ze ook nog eens met haar voet aan de badrand haken. Kortom een vreselijke ochtend was het gewoon. Ze kon gewoonweg wel huilen als ze dit soort dagen had. Was de ochtend slecht, was de hele dag al meteen om zeep.
De muziek bonsde door haar hoofdtelefoon terwijl ze haar zwarte all-stars aandeed. Ze had de eerste uren van de ochtend overleefd zonder brand te stichten, iets te breken of iets anders. Voor ze de deur open deed om te vertrekken rekte ze zich nog even uit. Een glimlach sierde haar lippen. Enkele woorden van moed sprak ze haar zelf toe, om dan te vertrekken. Vol goede moed liep ze naar de muziekwinkel, hopend dat erg een ongelukken zouden gebeuren.

Het was dus officieel een slechte dag. Het openbaar vervoer had besloten te gaan staken. Er was een weg opengebroken dus moest ze met haar niet waterdichte schoenen door de modder gaan ploegen. Natuurlijk struikelde ze ook een paar keer bijna door stenen die iets hoger dan de andere lagen. Het was een pure horror dag vandaag voor haar. Eenmaal bij de muziekwinkel gekomen was ze dus ook al terug doodop. Vrolijk bonsde de muziek nog steeds door haar hoofdtelefoon. Vermoeid leunde ze net naast de deur van de muziekwinkel. Na even staarde ze naar haar All-stars die volledig in modder gehuld waren en daarin haar ijskoude, natte voeten. Een zucht verliet haar lippen. Fijn, echt gewoon fijn. Iets of wat down liep ze de winkel binnen, maar eerst veegde ze haar voeten af aan de mat. ‘Hee’, begroette ze de eigenaar terwijl ze kort haar hand opstak. Ze was hier al zo vaak komen helpen. Het was bijna een fulltime baan hier werken. Misschien had dat ook wel wat te maken met haar voorliefde voor muziek, en het feit dat de 3 andere mensen die hier werkte vaak thuis zaten met een kater of dergelijke.
Neuriënd begon ze aan haar werk. Dozen open doen van nieuw binnengekomen cd’s en deze ordenen. Andere cd’s bijvullen omdat ze zo populair waren cd’s ordenen omdat mensen vonden dat je een cd zomaar ergens kon terug tussensteken. Alles verliep nog redelijk goed. Tot nu toe dan toch. Haar hoofdtelefoon had ze ingeruild voor enkele oortjes die minder opvielen tijdens het werk. Vrolijk iets of wat bewegend op de muziek liep ze met een stapel dozen waar boeken inzaten door de muziekwinkel. Dan, wat natuurlijk te verwachten viel omdat ze eigenlijk door de stapel niets meer zag, kwam ze in botsing met iemand. De dozen vielen uit haar handen en zij viel ook door de plotse gebeurtenis. Een pijnlijk kreun verliet haar mond. Voorzichtig stond ze langzaam recht. Zachtjes begonnen de tranen in haar ogen op te wellen terwijl ze over haar kont wreef die verbazingwekkend veel pijn deed. Waarschijnlijk net op haar staartbeentje gevallen. De tranen kwamen ook nog eens opwellen door het feit dat ze nu echt genoeg had van deze rotdag. Terwijl vergat ze totaal de persoon waar ze tegen gelopen was. Pas nadat ze de boeken nagecheckt had op enige beschadiging besefte ze het ineens weer. Geschrokken draaide ze zich om naar de persoon. ‘Oh sorry, gaat het wel’, begon ze meteen verontschuldigend. Ze was beschaamd dat ze de persoon gewoon vergeten was. Blozend keek ze opzij. ‘Ik hoop dat ik je niet al te hard pijn heb gedaan…’ Verontschuldigend glimlachte ze naar de persoon. Nerveus beet ze op haar lip en schommelde wat heen en weer. Wat moest ze nu zeggen of doen. Die arme persoon ook. Beschaamd en verlegen keek ze opnieuw weg. ‘Kan ik misschien iets voor je doen ?’, hoorde ze haar stem twijfelend vragen. Terwijl durfde ze de persoon niet meer aan te kijken. Starend keek ze naar haar modderbruine all-stars die niet lang geleden nog zwart waren geweest. Ondertussen door de warmte van de winkel waren ze wel al wat droger geworden.

Terug naar boven Ga naar beneden
Isabelle

Isabelle


Naam : mandy
Aantal berichten : 30
Leeftijd : 28

Character sheet
Alias: Belle
Leeftijd: 25
Partner: ℓσνє ιѕ нσρє ❤

Sorry I hit you </3 [OPEN] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry I hit you </3 [OPEN]   Sorry I hit you </3 [OPEN] Icon_minitimevr nov 02, 2012 8:55 am

Geschrokken opende ze haar ogen toen ze de deur van haar kamer -eerde een cel- open hoorde gaan. Isabelle ging recht op zitten en hield haar hand voor haar ogen toen het licht van de gang haar donkere kamer binnen kwam. Waarom werd haar deur geopend? Hij werd nooit geopend. Zelfs niet als ze haar medicijnen of eten kreeg. Nee dan ging er gewoon een luikje los en werd het door geschoven. "Op staan." Hoorde ze een man zeggen. Nog geschrokken van net stond ze dan ook maar snel op. Plots wist ze het. Die deur ging enkel los als ze samen met een groep andere naar buiten mocht. Wel met begeleiding natuurlijk. Toen ze gewent was aan het licht werd ze mee genomen naar de douche ruimte. Daar werd ze op een krukje gezet en al snel kreeg ze te horen dat ze moest wachten op de zuster. Terwijl ze wachtte bekeek ze haar spiegelbeeld. Ze zag er slecht uit al zei ze het zelf. Haar haren was weer een hele warboel en het zou een hele klus zijn om het klit vrij te maken. Terwijl ze zo naar haar zelf keek verzonk ze in gedachten. Wat ze wel vaker had, ze dacht terug aan vroeger. Aan een heel stuk vroeger. Het leek als of ze dacht aan een ander leven. Isabelle zag duidelijk hoe ze met haar 'verloofde' aan de praat was. Ze had een prachtige jurk aan en ze liep door de tuin heen. Geschrokken keek ze op toen de zuster binnen kwam. "Waar dacht je aan?" vroeg de zuster haar vriendelijk. Isabelle schudde haar hoofd en keek naar haar handen toen de zuster haar aan keek via de spiegel. Eindelijk kon Isabelle douche. Het was raar om het niet te mogen zonder dat er een zuster in de zelfde ruimte is. Ze dachten blijkbaar dat iedereen zelfmoord zou plegen door zich zelf aan de slang van de douche kop op te hangen. Het idee alleen al gaf haar kippenvel. Of ze kon de shampoo of douche gel op drinken. De kans dat ze dan dood ging was waarschijnlijk klein maar ze wist maar nooit. Isabelle schudde haar hoofd terwijl ze hier aan dacht en haar lichaam in zeepte. Nadat alles schoon was zette ze het water uit en droogde zich af. Vervolgens deed ze wat kleren aan die van haar waren. Ze liep het hokje uit en keek naar de zuster die haar zei te gaan zitten. Eenmaal zittend voelde ze hoe de zuster haar haren kamde. Toen het ergste er uit was deed ze het zelf. Ze besloot het los te laten omdat ze geen keuze had. Ze zou waarschijnlijk heen knipje of iets krijgen. Ze snapte er niks wat van. Ze was immers niet iemand die zelf moord pleegde. Ze zat hier enkel omdat ze dacht dat zij uit sprookjes land kwam. Zuchtend volgde Isabelle de zuster en nam de medicijnen in die ze in haar handen gedrukt werd. Isabelle keek er nu toch echt heel erg naar uit om naar buiten te gaan. Al zal ze iedereen zoveel mogelijk gaan ontwijken. Maar dat zou ze dan wel zien. Het duurde niet lang voor ze met een paar andere naar buiten werden geleid. Kort bleef ze staan ademde de frisse lucht in en rilde toen de wind haar haren ligt op liet waaien. Isabelle haar gedachten gingen weer op de loop en geschrokken keek ze op toen iemand haar ligt mee trok. Ze deed haar handen in de zakken van haar jas en volgde de rest. Het duurde niet lang voor ze een winkel binnen kwamen. Ze keek om haar heen en zag al snel dat het een muziek winkel was. Isabelle had geen idee hoe lang het geleden was dat ze muziek had gehoord. Ze was namelijk niet vaak haar kamer uit geweest en ze las alleen maar. Of ze lag in een gedoken op bed als ze weer een van haar gedachtes had. Terwijl ze wat rond liep en hier en daar cd's bekeek schrok ze op toen ze iemand tegen haar aan voelde botsen. Ze keek dan ook verbaast naar de jonge meid die alles op pakte wat gevallen was. Isabelle bleef naar haar kijken en beet kort op haar lip. Vervolgens liet ze haar blik door de winkel gaan en zag een van de begeleiders naar haar kijken. Snel bekeek ze een paar cd's bang om problemen te krijgen. ‘Oh sorry, gaat het wel’, Isabelle keek verbaast naar het meisje en slikte moeizaam. Als antwoord knikte ze om weer verder te gaan met waar ze mee bezig was. ‘Ik hoop dat ik je niet al te hard pijn heb gedaan…’ Ze keek de jonge meid weer nieuwsgierig aan met haar blauwe ogen. "Nee valt mee." sprak ze zacht. "Heb jij je pijn gedaan?" Vroeg ze voorzichtig terwijl ze haar blik over het lichaam van het meisje liet gaan. Kan ik misschien iets voor je doen ?’ Isabelle antwoordde weer door met haar hoofd te schudden en bestudeerde de hoes van een onbekende zanger.

Ik hoop dat je er wat mee kan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aria

Aria


Naam : Elina
Aantal berichten : 202

Character sheet
Alias: Chinese Nightingale
Leeftijd: 17
Partner: Let me free, I'm not a caged bird

Sorry I hit you </3 [OPEN] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry I hit you </3 [OPEN]   Sorry I hit you </3 [OPEN] Icon_minitimeza nov 03, 2012 11:17 am

Opgelucht liet ze een zucht haar lippen verlaten. Ze was blij dat er niets ergs gebeurt was met de jonge vrouw die voor haar stond. Anders ging ze waarschijnlijk weer wat van de eigenaar te horen krijgen. Je bent altijd zo onhandig, dat was 1 van de dingen die ze het meest ze horen kreeg. Vriendelijk glimlachte ze naar het meisje. Bij de teruggekaatste vraag lachte ze even kort. ‘Een beetje, maar geen zorgen, waarschijnlijk gewoon een blauwe plek ofzo, die heb ik continue dus’, antwoordde ze glimlachend op haar vraag. Even keek ze rond en zag algauw al de mensen die in de winkel waren. Het was een plotse vloedgolf van mensen, er waren er normaal nooit zoveel tegelijk. Toen merkte al snel dat enkele een mentale achterstand hadden en dat begeleiders ze in toom hielden, ervoor zorgde dat ze niets beschadigde. Nu met misschien een iets of wat ander beeld van de jonge vrouw keek ze deze terug aan. Al snel had ze ook door dat deze een cd in haar handen hield. Voorzichtig en langzaam trok ze deze uit de handen van de jonge vrouw. ‘Ik geloof niet dat je deze mag luisteren ’,gaf ze aarzelend als uitleg. Het was een typische ongelukkige writer die al zijn verdriet in muziek had gestopt. Zong over de dood, hoe hij zijn liefde had verloren en meer. Niet meteen iets dat geliefd zou zijn bij de begeleiders. ‘Kan ik je misschien helpen met een keuze te maken ?’, vroeg ze opnieuw aan het meisje. Ze wist dat ze ongeveer dezelfde vraag al even geleden gesteld had, maar toch vroeg ze het opnieuw.
Kort gleed haar blik even naar de anderen, vooral naar de begeleiders. Het was erg dat sommige zo’n verdriet hadden dat ze letterlijk hun verstand verloren waren, of dat sommige nooit beter geweten hadden. Na enkele seconden keek ze terug naar de jonge vrouw. Ergens was het vreemd, ze zag er helemaal niet uit alsof er iets mis met haar was. Gewoon een jonge vrouw met hier en daar een klein probleempje, meer niet. ‘Wat luister je graag ? Klassiek, misschien wat jazz of hou je toch meer van pop ?’, vroeg ze nu aan de jonge vrouw terwijl ze zelf al tussen de cd’s begon te neuzen. Zelf hield ze van alles wel, er was niet iets dat haar niet kon bekoren. Zachtjes neuriënd pakte ze af en toe een cd. Enkele hiervan zouden de begeleiders sowieso wel meenemen, ze wisten namelijk zelf niet waar ze naar moesten zoeken. ‘Ik ben Aria trouwens’, stelde ze haar zelf voor met een glimlach. Ze richtte haar blik terug nieuwsgierig op de jonge vrouw in plaats op de vele cd’s.

-Sorry dat het kort is 3: hopenlijk kan je er wat mee :]
Terug naar boven Ga naar beneden
Isabelle

Isabelle


Naam : mandy
Aantal berichten : 30
Leeftijd : 28

Character sheet
Alias: Belle
Leeftijd: 25
Partner: ℓσνє ιѕ нσρє ❤

Sorry I hit you </3 [OPEN] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry I hit you </3 [OPEN]   Sorry I hit you </3 [OPEN] Icon_minitimezo nov 04, 2012 10:32 am

‘Een beetje, maar geen zorgen, waarschijnlijk gewoon een blauwe plek ofzo, die heb ik continue dus’, Isabelle was blij dat dit meisje geen pijn had of nou ja niet zo veel. Terwijl ze haar aan keek zag ze meteen haar blik gaan naar het groepje waar ze mee gekomen was. Meteen schoten haar ogen weg van haar. Hoe zou ze reageren? Zou ze zeggen dat ze haar pijn had gedaan? Expres zodat zij mooi gestraft werd? Nee dat deden mensen niet toch? Nee dat kon gewoon niet, dat mocht niet. Isabelle bekeek de cd en schrok toen het uit haar handen werd gehaald ze hield het iets strakker vast en keek het meisje dan ook met grote ogen aan. In haar blauwe ogen was de angst duidelijk te zien. Ze had toch niks verkeerds gedaan? Ze had er enkel naar gekeken sinds wanneer was dat verboden. ‘Ik geloof niet dat je deze mag luisteren ’ Aarzelend liet ze de cd los en liet haar blik naar de grond gaan. Isabelle voelde dat haar handen licht trilde. Snel stopte ze haar handen in haar jaszakken en keek het meisje onderzoekend aan. "Wat als je het mis had? Wat als ik niet bij hen hoorde? Wat als ik normaal was." Fluisterde ze zacht. Isabelle keek wat afwezig van haar af en probeerde in te zien hoe haar leven er dan uit zag. Ze was er best nieuwsgierig naar heel erg nieuwsgierig. Zou ze dan een relatie hebben? Misschien wel kinderen. Ja dat leek haar leuk en dan zou ze iets met boeken doen. Want ze hield van boeken. Misschien zou ze er zelf wel een schrijven. Dat zou vet zijn. Isabelle frank de nieuwe kinderboeken schrijfster. Of zou ze gaan schrijven voor tieners. Dat was ook leuk. Heel erg leuk. ‘Kan ik je misschien helpen met een keuze te maken ?’, Isabelle schudde kort haar hoofd om weer in de echte wereld te komen. Ze keek het meisje aan en haalde haar schouders op. Ze wist eigenlijk niks van muziek af. Nou ja van vroeger herinnerde ze het zich nog. Toen ze bij haar vader in het kasteel woonde was er altijd wel muziek. Maar die wereld bestond niet. Nee het was maar een fantasie een te levende fantasie. ‘Wat luister je graag ? Klassiek, misschien wat jazz of hou je toch meer van pop ?’, Isabelle wist niet wat ze er op moest antwoordde. Ze keek twijfelend voor haar uit en haalde haar handen weer uit haar zakken en bekeek verschillende hoesjes. "Ik, ik luister nooit muziek. Nog nooit gedaan." fluisterde ze. Er kwam een lichte bloos op haar wangen en ze liet haar hoofd schamend zakken. Terwijl ze deed als of ze iets zocht in het rek hoorde ze het meisje haar naam noemen. Isabelle." sprak ze.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aria

Aria


Naam : Elina
Aantal berichten : 202

Character sheet
Alias: Chinese Nightingale
Leeftijd: 17
Partner: Let me free, I'm not a caged bird

Sorry I hit you </3 [OPEN] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry I hit you </3 [OPEN]   Sorry I hit you </3 [OPEN] Icon_minitimedo nov 08, 2012 11:34 am

Even keek ze meelevend naar de jonge vrouw voor haar. Lichtjes angstig, maar geen kwaad in zich. De ogen van de jonge vrouw bleef maar naar de groep glijden, om meer te zeggen de begeleiders. Ergens zag ze een vleugje angst voor deze mensen. Waarom ze bang was voor deze mensen wist ze niet, ze deden haar waarschijnlijk toch geen pijn. Een zachte glimlach sierde haar lippen om de jonge vrouw iets of wat meer een geruststellend gevoel te geven. Haar woorden deden haar even terug kijken naar de groep. ‘Ik zou ook niet meteen zeggen dat je erbij hoort, maar je kijkt continue naar wat ik veronderstel de begeleiders, en normaal op dagen als deze, komen er nooit echt veel mensen’, hoorde ze haar stem uitleggen waarom. In de eerste zin had ze een zeer duidelijke boodschap nagelaten, dat ze namelijk zelf niet vond dat de jonge vrouw bij het gezelschap paste.
Het werd ook al snel duidelijk dat ze praktisch afgesneden was geweest van de wereld. Ze wist niet echt wat zeggen, had blijkbaar nog nooit muziek geluisterd, het was en raar beeld. Ja, het was best een raar beeld moest ze toegeven. Een vrolijke glimlach sierde haar lippen. Even gleed haar blik terug over de persoon. ‘Iets rustig zou perfect bij je passen denk ik, klassiek, misschien wat jazz, alhoewel ik daar wel wat aan twijfel’, opperde ze terwijl ze haar hoofd iets of wat scheef hield. Geconcentreerd zocht ze naar een cd die perfect bij haar zou passen. Al snel kwam ze ook haar naam te weten. ‘Aangenaam kennis te maken Isabella, wat een mooie naam’, kwamen de woorden vriendelijk langs haar kant. Ondertussen zocht ze nog even door de cd’s door. Algauw vond ze iets dat waarschijnlijk wel iets of wat zou passen bij Isabella. Even aarzelde ze nog, nadenkend of ze misschien iets beter hadden in de winkel. ‘Ik ga deze even laten af spelen, zeg me wat je er van vind.’ Met deze woorden liep ze naar de balie. Na even frunniken had ze de cd in de cd-speler en weerklonk er een liefelijk muziekje door de winkel. Enkele pianisten en violonisten weefde een prachtige melodie aan elkaar. Het was rustig, romantisch en meer, iets wat ze perfect bij Isabella vond passen. ‘En, wat vind je ervan’, vroeg ze glimlachend wanneer ze terug bij Isabella stond.
Een deur die open ging trok haar aandacht. Daar was hij dan eindelijk, de werkkracht waar zij voor ingevallen had. Een enorme zonnebril sierde zijn hoofd en een hoodie bedekte zijn hoofd. Duidelijk een kater, wat te verwachten viel. Meesten die hier werkten waren van die vrijzinnig, vaak hippie-types, drank, drugs en meer was een deel van hun leven. Zelf had ze niet veel met drugs. Drank kon er soms nog wel ingaan, maar drugs daar bleef ze het liefst zo ver mogelijk van weg. Een idee glipte zomaar en langzaam in haar hoofd. Misschien kon ze Isabella wat meer van de wereld laten zien, haar even terug het normale leven laten inglippen. Geniepig keek ze kort naar de groep. De begeleiders waren druk bezig met iedereen in toom te houden, langzaam aan waren ze nerveus beginnen te worden, geïrriteerd en meer de patiënten. ‘We kunnen nu wegglippen als je wilt’, fluisterde ze zachtjes tegen Isabella. Af en toe keek ze of de begeleiders niets in de gaten hadden. Wanneer de werkkracht langs hun kwam, hield ze hem tegen, gaf hem de stapel cd en deed niets meer dan wijzen op de groep mensen. De boodschap was duidelijk, de cd’s waren voor die mensen. Opnieuw richtte haar blik naar Isabella en dan terug naar de groep. ‘Het is nu of nooit als je van de vrijheid wil proeven, ik breng je achteraf wel terug’, fluisterde ze opnieuw tegen Isabella. Continue bleef ze geniepig naar de groep kijken, ondertussen wachtte ze het antwoord van Isabella af.

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Sorry I hit you </3 [OPEN] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry I hit you </3 [OPEN]   Sorry I hit you </3 [OPEN] Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Sorry I hit you </3 [OPEN]
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: In Game :: Storybrooke :: Streets-
Ga naar: